Kompetencje zawodowe (co wynika ze znajomość definicji)
Jestem ciekawa czy definicja kompetencji zawodowych jest wam dobrze znana, czy umiecie ją przytoczyć.
Zauważyłam , że jest to słowo często używane w działach HR. Na tej definicji opiera się wiele systemów np. rekrutacji, szkolenia, oceny pracowników, wyłaniania talentów. Jednak przeciętny pracownik a czasami nawet kierownik działu nie do końca rozumie go tak samo specjalista ds. HR.
Powszechnie za kompetencje przyjmuje się określoną wiedzę, której wyrazem jest posiadanie świadectwa, dyplomu ukończenia szkoły, kursu itp. Często kompetencje traktuje jako synonim słowa doświadczenie zawodowe (jest w tym założenie, że skoro pracowałam np. jako informatyk 3 lata to znaczy, że mam kompetencje w zakresie tego co robiłam. )W rzeczywistości tak może, ale nie musi być.
Kompetencje zawodowe w rozumieniu działu HR to wiedza, umiejętności i postawa pozwalająca zrealizować zadania na określonym poziomie.
Co istotne jest w tej definicji?
Po pierwsze, by stwierdzić czy ktoś ma określone kompetencje musimy zaobserwować jak się zachowuje w określonych sytuacjach. Dyplomy, świadectwa pracy, informacje z CV to tylko wskazówka. Posiadanie kompetencji oznacza, że umiemy coś zrobić i chcemy to wykonać.
Istnieje też skala, bo możemy to zrobić dajmy na to na 3, albo super na 5. Przykładowo pracując na stanowisku handlowca przez 3 lata teoretycznie powinnam posiadać kompetencje negocjacji w stopniu dobrym. W praktyce dopiero ktoś kto mnie obserwuje w czasie rozmowy negocjacyjnej i zna się na tym może stwierdzić czy tak istotnie jest. Może się okazać zarówno, że negocjuje na poziomie podstawowym jak i że mam wybitne umiejętności w tej dziedzinie.
Po drugie kompetencje podlegają rozwojowi można je nabyć, nie trzeba się z nimi urodzić. Na początku swej pracy mogę negocjować na poziomie podstawowym , a po 3 latach pracy robić to bardzo dobrze.
Dla mnie jako pracownika kluczowe jest więc nie tyle skupienie się na posiadaniu dyplomu, czy latach pracy, ale na doskonaleniu umiejętności. W tym przypadku mam umieć negocjować i robić to co raz lepiej.
Po trzecie posiadanie kompetencji oznacza, że taka osoba dobrze zrealizuje powierzone jej zadania, co jest przecież celem zatrudnienia pracownika. Dział HR w zależności od strategii firmy zatrudnia albo osoby które mają wysokie kompetencje albo te, które szybko się uczą czyli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że je wkrótce nabędą.
Dla mnie jako pracownika kluczowe w tym momencie jest utrzymanie wewnętrznej motywacji, zaangażowania. To dzięki niemu mogę doskonalić nowe kompetencje.
Muszę też wiedzieć jakie kompetencje potrzebne są do wykonania określonego zadania i które z nich są kluczowe.
Na nabycie kompetencji potrzeba czasu i ćwiczeń. To jak z każdą umiejętnością czy są to negocjacje czy jazda na rowerze. Nie dam rady jednocześnie uczyć się gry na skrzypcach, jazdy na motorze, szycia itd., coś muszę wybrać.
Kompetencje zawodowe to dla mnie jako pracownika to inwestycja w swoją przyszłość zawodową. Dzięki nim mogę znaleźć pracę, a potem w niej awansować, mogę zaplanować swoją karierę.
Zauważyłam , że jest to słowo często używane w działach HR. Na tej definicji opiera się wiele systemów np. rekrutacji, szkolenia, oceny pracowników, wyłaniania talentów. Jednak przeciętny pracownik a czasami nawet kierownik działu nie do końca rozumie go tak samo specjalista ds. HR.
Powszechnie za kompetencje przyjmuje się określoną wiedzę, której wyrazem jest posiadanie świadectwa, dyplomu ukończenia szkoły, kursu itp. Często kompetencje traktuje jako synonim słowa doświadczenie zawodowe (jest w tym założenie, że skoro pracowałam np. jako informatyk 3 lata to znaczy, że mam kompetencje w zakresie tego co robiłam. )W rzeczywistości tak może, ale nie musi być.
Kompetencje zawodowe w rozumieniu działu HR to wiedza, umiejętności i postawa pozwalająca zrealizować zadania na określonym poziomie.
Co istotne jest w tej definicji?
Po pierwsze, by stwierdzić czy ktoś ma określone kompetencje musimy zaobserwować jak się zachowuje w określonych sytuacjach. Dyplomy, świadectwa pracy, informacje z CV to tylko wskazówka. Posiadanie kompetencji oznacza, że umiemy coś zrobić i chcemy to wykonać.
Istnieje też skala, bo możemy to zrobić dajmy na to na 3, albo super na 5. Przykładowo pracując na stanowisku handlowca przez 3 lata teoretycznie powinnam posiadać kompetencje negocjacji w stopniu dobrym. W praktyce dopiero ktoś kto mnie obserwuje w czasie rozmowy negocjacyjnej i zna się na tym może stwierdzić czy tak istotnie jest. Może się okazać zarówno, że negocjuje na poziomie podstawowym jak i że mam wybitne umiejętności w tej dziedzinie.
Po drugie kompetencje podlegają rozwojowi można je nabyć, nie trzeba się z nimi urodzić. Na początku swej pracy mogę negocjować na poziomie podstawowym , a po 3 latach pracy robić to bardzo dobrze.
Dla mnie jako pracownika kluczowe jest więc nie tyle skupienie się na posiadaniu dyplomu, czy latach pracy, ale na doskonaleniu umiejętności. W tym przypadku mam umieć negocjować i robić to co raz lepiej.
Po trzecie posiadanie kompetencji oznacza, że taka osoba dobrze zrealizuje powierzone jej zadania, co jest przecież celem zatrudnienia pracownika. Dział HR w zależności od strategii firmy zatrudnia albo osoby które mają wysokie kompetencje albo te, które szybko się uczą czyli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że je wkrótce nabędą.
Dla mnie jako pracownika kluczowe w tym momencie jest utrzymanie wewnętrznej motywacji, zaangażowania. To dzięki niemu mogę doskonalić nowe kompetencje.
Muszę też wiedzieć jakie kompetencje potrzebne są do wykonania określonego zadania i które z nich są kluczowe.
Na nabycie kompetencji potrzeba czasu i ćwiczeń. To jak z każdą umiejętnością czy są to negocjacje czy jazda na rowerze. Nie dam rady jednocześnie uczyć się gry na skrzypcach, jazdy na motorze, szycia itd., coś muszę wybrać.
Kompetencje zawodowe to dla mnie jako pracownika to inwestycja w swoją przyszłość zawodową. Dzięki nim mogę znaleźć pracę, a potem w niej awansować, mogę zaplanować swoją karierę.
Komentarze
Prześlij komentarz