Emocje a temperament

Wszyscy jesteśmy do siebie podobni i zarazem każdy z nas jest inny. 
Czy zaobserwowałeś czytelniku jak często inaczej reagujemy na tą samą sytuacje? Jak skala naszej wrażliwości jest inna? Z drugiej strony spotykasz zapewne ludzi, którzy zdają się czuć podobnie jak ty. Od czego to zależy?



Melryn Kinder w książce „W harmonii z emocjami” pokazuje nam nieco inną perspektywę patrzenia na nasze emocje niż popularna psychologia pozytywna. Autorka podkreśla, że jesteśmy różni pod względem struktury emocjonalnej, mamy różne temperamenty. Nie warto więc dążyć do jakieś uniwersalnej doskonałości psychicznej. To tylko może zwiększyć naszą frustrację. Zdecydowanie lepiej jest poznać siebie, swój temperament i do niego dostosować wewnętrzną „pracę” z emocjami.
Emocje, są dla nas cennymi informacjami. Możemy nauczyć się traktować je z należytą troską i wyciągać wnioski.

Melryn Kinder opisuje 4 typy temperamentów biorąc pod uwagę kryterium wewnętrznego pobudzenia (wysokie lub niskie) oraz sposób działania (ekstrawertyczny lub introwertyczny).
Przedstawiciel każdego z nich ma tendencje do innego reagowania na otaczający go świat i inne metody „opiekowania się” swoimi emocjami są dla niego wskazane.
Oczywiście nikt z nas nie jest dokładnie jednym z tych typów. Jednak możemy wychwycić sporo podobieństw i wykorzystać rady jak postępować z naszymi emocjami. Nikt nie jest idealny. Każdy temperament ma swoją ciemną stronę. A oto one:

Sensor : To osoba wrażliwy na innych ludzi, a także wrażliwa na bodźce. : hałas, kolor, ruch. Unika ściągania na siebie uwagi. Woli trzymać się blisko domu, mieć grono przyjaciół. Źle znosi krytykę. Często odczuwa lęk i obawę. Ma skłonność do współczucia, do emocjonalnego traktowania spraw. Najważniejsze zadanie, jakie stoi przed osobą o takim temperamencie jest „opanowanie” swoich lęków. Przydatne są wszelkie techniki behawioralno–poznawcze , które pozwolą jej się znieczulić się.

Impetyk: To osoba dynamiczna, ekspresyjna, energetyczna. Często czuje rozdrażnienie, szybko wpada w gniew. Łatwo usprawiedliwia swoje zachowanie i przerzuca winę na innych. Jej głównym zadaniem jest nauka łagodnego rozładowania emocji. Pomoce jest dla niej znalezienie przyczyny rozdrażnienia, po to, by wyeliminować czynniki, które je wzmacniają. Następnie warto zastosować metody, które zmniejszają to napięcie np. ćwiczenia fizyczne.

Analityk: Jest świetnym obserwatorem. Potrafi dostrzec okazje i starannie planować. Równie często obserwuje też swoje wnętrze analizując uczucia. Ma skłonność do smutku i zamartwiania się. Może popadać w depresje i silne obsesje. By radzić sobie skutecznie ze smutkiem musi nauczyć się odwracać uwagę od swojego wnętrza. Taką osobę ciągnie do niekończących się psychoterapii, warsztatów rozwoju osobowości. Jednak nie są to metody dla niej. Jej zadaniem jest nauka skutecznego odwrócenie uwagi. Znalezienie sobie rzeczy, które pozwolą jej skoncentrować na czymś innym niż swoje uczucia. Lekiem jest działanie nie myślenie.

Poszukiwacz wrażeń: To osoba, która pragnie przygód, podniet, adrenaliny i działań o wysokim stopniu ryzyka. Jest towarzyska, asertywna, ambitna, silnie nastawiona na cel. Nęcą ją ciemne strony życia. Jest namiętna i skłonna do uzależnień. Niekoniecznie musi to oznaczać alkohol czy narkotyki, może się uzależnić się od burzliwych i trudnych związków czy wyzwań zawodowych. Jej zadaniem jest nauka przeplatania okresu odpoczynku i pogoni za wrażeniami. Dla niej są wszelkie metody wyciszenia i relaksacji. Ważna jest też znalezienie odpowiednich celów, które z jednej strony zaspokoją jej potrzeby przygód, a z drugiej nie będą dla niej destrukcyjne.

Ja mam parę elementów wspólnych z analitykiem, choć znajduję coś w sobie także z innych typów np. poszukiwacza wrażeń. A ty czytelniku ? Gdzie się odnajdujesz?
















Komentarze

Popularne posty