Emocje a temperament – czyli o tym, jak różnie czujemy świat
Wszyscy jesteśmy do siebie podobni… i jednocześnie każdy z nas jest inny.
Czy zauważyłeś, jak różnie reagujemy na te same sytuacje?
Jedni wzruszają się łatwo, inni pozostają spokojni. Ktoś przeżywa emocje głęboko i długo, a ktoś inny potrafi otrząsnąć się w kilka minut.
Zdarza się jednak, że spotykasz ludzi, którzy czują podobnie jak Ty.
Macie podobny rytm emocji, podobną wrażliwość.
Od czego to zależy?
Zamiast dążyć do uniwersalnego ideału spokoju czy radości, zachęca, byśmy poznali siebie – swój temperament i emocjonalną konstrukcję.
Bo przecież nie wszyscy reagujemy tak samo. Nie każdy z nas jest wulkanem ekspresji ani oazą spokoju. I to jest w ok.
Próba dopasowania się do jakiegoś „emocjonalnego ideału” często prowadzi tylko do frustracji.
O wiele mądrzej jest poznać siebie – swoje emocjonalne wzorce, mocne i słabsze strony – i nauczyć się z nimi współpracować.
Emocje nie są naszym wrogiem.
Są posłańcami, którzy przynoszą cenne informacje.
Warto ich wysłuchać z troską i ciekawością.
• poziomie wewnętrznego pobudzenia (wysoki lub niski)
• oraz kierunku działania (introwertyczny lub ekstrawertyczny).
Każdy z tych typów ma swoją własną emocjonalną dynamikę – swój sposób przeżywania, reagowania i radzenia sobie ze światem.
Nikt z nas nie jest „czysty typem” – raczej mozaiką złożoną z różnych elementów.
Ale poznanie tych wzorców pomaga lepiej zrozumieć siebie i innych.
Jedni wzruszają się łatwo, inni pozostają spokojni. Ktoś przeżywa emocje głęboko i długo, a ktoś inny potrafi otrząsnąć się w kilka minut.
Zdarza się jednak, że spotykasz ludzi, którzy czują podobnie jak Ty.
Macie podobny rytm emocji, podobną wrażliwość.
Od czego to zależy?
Różni temperamenty – różne emocjonalne światy
Melryn Kinder w książce „W harmonii z emocjami” proponuje spojrzeć na emocje z innej perspektywy niż ta, którą znamy z popularnej psychologii pozytywnej.Zamiast dążyć do uniwersalnego ideału spokoju czy radości, zachęca, byśmy poznali siebie – swój temperament i emocjonalną konstrukcję.
Bo przecież nie wszyscy reagujemy tak samo. Nie każdy z nas jest wulkanem ekspresji ani oazą spokoju. I to jest w ok.
Próba dopasowania się do jakiegoś „emocjonalnego ideału” często prowadzi tylko do frustracji.
O wiele mądrzej jest poznać siebie – swoje emocjonalne wzorce, mocne i słabsze strony – i nauczyć się z nimi współpracować.
Emocje nie są naszym wrogiem.
Są posłańcami, którzy przynoszą cenne informacje.
Warto ich wysłuchać z troską i ciekawością.
Cztery typy emocjonalnych temperamentów
Melryn Kinder wyróżnia cztery główne typy temperamentów, opierając się na dwóch kryteriach:• poziomie wewnętrznego pobudzenia (wysoki lub niski)
• oraz kierunku działania (introwertyczny lub ekstrawertyczny).
Każdy z tych typów ma swoją własną emocjonalną dynamikę – swój sposób przeżywania, reagowania i radzenia sobie ze światem.
Nikt z nas nie jest „czysty typem” – raczej mozaiką złożoną z różnych elementów.
Ale poznanie tych wzorców pomaga lepiej zrozumieć siebie i innych.
Sensor
Wrażliwy, empatyczny, często delikatny wobec świata.
Silnie reaguje na bodźce – dźwięki, kolory, zapachy. Unika hałasu, chaosu, konfrontacji. Dobrze czuje się w znanym, bezpiecznym otoczeniu.
Bywa skłonny do lęku, obaw i nadmiernego współczucia.
Jego głównym zadaniem jest nauczyć się oswajać lęk i wzmacniać poczucie bezpieczeństwa. Pomagają mu techniki poznawczo-behawioralne, małe kroki i codzienne rytuały spokoju.
Często działa impulsywnie, reaguje z gniewem, łatwo się zapala.
Szybko usprawiedliwia swoje wybuchy, bywa niecierpliwy wobec innych.
Jego wyzwanie to nauka łagodnego rozładowywania napięcia – zanim emocje wymkną się spod kontroli.
Pomagają mu aktywność fizyczna, sport, kontakt z naturą i praktyki, które uczą zatrzymania.
Dużo analizuje – zarówno świat zewnętrzny, jak i własne wnętrze.
Ma skłonność do zamartwiania się i długiego rozpamiętywania emocji.
Czasem zbyt wiele myśli, a zbyt mało czuje lub działa.
Jego lekcją jest odwracanie uwagi od nadmiernych analiz i kierowanie energii w działanie – zamiast w rozmyślanie.
Dla niego lekarstwem nie jest kolejny warsztat rozwoju, lecz ruch, kontakt z ludźmi i konkretne działanie.
Lubi wyzwania, ryzyko, intensywne emocje.
Jest towarzyski, ambitny, często liderem.
Jednocześnie łatwo wpada w skrajności – może uzależniać się od adrenaliny, intensywnych związków czy pracy.
Jego zadaniem jest nauka równowagi – przeplatanie działania z odpoczynkiem, ekscytacji z wyciszeniem.
Pomagają mu praktyki relaksacyjne, medytacja, świadome zatrzymanie.
Każdy z tych temperamentów jest piękny na swój sposób.
Każdy niesie potencjał i cienie. Nie chodzi o to, by któryś z nich był „lepszy” – ale by poznać swój własny rytm emocji i żyć z nim w zgodzie
Ja sama odnajduję w sobie sporo z Analityka, choć nie brakuje mi też cech Poszukiwacza wrażeń.
A Ty?
Jakie emocjonalne kolory odnajdujesz w sobie?
Który z tych opisów brzmi znajomo, jakby mówił właśnie o Tobie?
Może to dobry moment, by przyjrzeć się sobie z czułością – i powiedzieć:
„Taka właśnie jestem. I z tym mogę pracować.” 🌸
Silnie reaguje na bodźce – dźwięki, kolory, zapachy. Unika hałasu, chaosu, konfrontacji. Dobrze czuje się w znanym, bezpiecznym otoczeniu.
Bywa skłonny do lęku, obaw i nadmiernego współczucia.
Jego głównym zadaniem jest nauczyć się oswajać lęk i wzmacniać poczucie bezpieczeństwa. Pomagają mu techniki poznawczo-behawioralne, małe kroki i codzienne rytuały spokoju.
Impetyk
Energia, ekspresja, dynamika – to jego świat.Często działa impulsywnie, reaguje z gniewem, łatwo się zapala.
Szybko usprawiedliwia swoje wybuchy, bywa niecierpliwy wobec innych.
Jego wyzwanie to nauka łagodnego rozładowywania napięcia – zanim emocje wymkną się spod kontroli.
Pomagają mu aktywność fizyczna, sport, kontakt z naturą i praktyki, które uczą zatrzymania.
Analityk
Cichy obserwator. Uważny, refleksyjny, precyzyjny.Dużo analizuje – zarówno świat zewnętrzny, jak i własne wnętrze.
Ma skłonność do zamartwiania się i długiego rozpamiętywania emocji.
Czasem zbyt wiele myśli, a zbyt mało czuje lub działa.
Jego lekcją jest odwracanie uwagi od nadmiernych analiz i kierowanie energii w działanie – zamiast w rozmyślanie.
Dla niego lekarstwem nie jest kolejny warsztat rozwoju, lecz ruch, kontakt z ludźmi i konkretne działanie.
Poszukiwacz wrażeń
Kochający życie, pełen pasji i odwagi.Lubi wyzwania, ryzyko, intensywne emocje.
Jest towarzyski, ambitny, często liderem.
Jednocześnie łatwo wpada w skrajności – może uzależniać się od adrenaliny, intensywnych związków czy pracy.
Jego zadaniem jest nauka równowagi – przeplatanie działania z odpoczynkiem, ekscytacji z wyciszeniem.
Pomagają mu praktyki relaksacyjne, medytacja, świadome zatrzymanie.
Każdy z tych temperamentów jest piękny na swój sposób.
Każdy niesie potencjał i cienie. Nie chodzi o to, by któryś z nich był „lepszy” – ale by poznać swój własny rytm emocji i żyć z nim w zgodzie
Ja sama odnajduję w sobie sporo z Analityka, choć nie brakuje mi też cech Poszukiwacza wrażeń.
A Ty?
Jakie emocjonalne kolory odnajdujesz w sobie?
Który z tych opisów brzmi znajomo, jakby mówił właśnie o Tobie?
Może to dobry moment, by przyjrzeć się sobie z czułością – i powiedzieć:
„Taka właśnie jestem. I z tym mogę pracować.” 🌸



Komentarze
Prześlij komentarz